Ten grondslag aan overtuigingen en trauma liggen vaak kinderlijke pijnen. Situaties en emoties die hebbeb plaatsgevonden in je jeugd en waar je in je volwassen leven (onbewust) tegenaan kunt lopen. In deze blog deel ik een stappenplan hoe je met je innerlijke kind een gesprek aan kunt gaan. 

Op insta poste ik het volgende bericht wat een duidelijke situatie beschrijft waarin het een kinderlijke pijn een rol speelt. 

__𝕂𝕚𝕟𝕕𝕖𝕣𝕝𝕚𝕛𝕜𝕖 𝕡𝕚𝕛𝕟𝕖𝕟

Afgelopen week had ik een coachgesprek met een van mijn cliënten. Zij kwam binnen met de vraag dat ze meer 𝐚𝐬𝐬𝐞𝐫𝐭𝐢𝐞𝐟 wilt worden. Samen onderzochten we wat dit precies voor haar betekend.
Al snel bleek dat ze altijd bang is om 𝐟𝐨𝐮𝐭𝐞𝐧 𝐭𝐞 𝐦𝐚𝐤𝐞𝐧 en hierdoor niet goed nieuwe dingen durft te doen en als iets fout gaat dan probeert ze het te verbloemen. Dit wilt ze graag veranderen, maar de 𝐚𝐧𝐠𝐬𝐭 is te groot. Het lukt haar niet alleen. 

We kwamen erachter dat ze vroeger als 𝐤𝐥𝐞𝐢𝐧 𝐦𝐞𝐢𝐬𝐣𝐞 als ze iets per ongeluk verkeerd deed, of iets kapot maakte, dat haar moeder erg 𝐛𝐨𝐨𝐬 kon worden en dat ook een lange tijd bleef. Het kleine meisje ging pleasen, om maar de 𝐛𝐞𝐯𝐞𝐬𝐭𝐢𝐠𝐢𝐧𝐠 van haar moeder te krijgen dat het wel goed zou komen. Dat ze even boos was, maar dat het zo weer voorbij was.
Dit kleine meisje met haar angst en verdriet draagt zij met zich mee en speelt nu in haar 𝐯𝐨𝐥𝐰𝐚𝐬𝐬𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 nog steeds een grote rol. Dit meisje krijgt nu de aandacht en bevestiging die zij verlangt, een 𝐥𝐢𝐞𝐟𝐝𝐞𝐯𝐨𝐥 𝐩𝐫𝐨𝐜𝐞𝐬 van heling. Er is ruimte voor 𝐯𝐞𝐫𝐝𝐫𝐢𝐞𝐭 en voor 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐭𝐮𝐢𝐠𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧.

Hoe zou jij het 𝐤𝐥𝐞𝐢𝐧𝐞 𝐦𝐞𝐢𝐬𝐣𝐞 𝐢𝐧 𝐣𝐞𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐭𝐨𝐞𝐬𝐩𝐫𝐞𝐤𝐞𝐧? Wat heeft het nodig? Waar verlangt het al zolang naar? 

"𝐇𝐞𝐭 𝐯𝐞𝐫𝐥𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐤𝐮𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐯𝐞𝐫𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐞𝐧, 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐝𝐞 𝐛𝐞𝐥𝐞𝐯𝐢𝐧𝐠 𝐞𝐫𝐯𝐚𝐧 𝐰é𝐥 𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐚𝐫𝐦𝐞𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐞𝐟𝐟𝐞𝐜𝐭 𝐨𝐩 𝐨𝐧𝐬 𝐧𝐮."

------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit is een goed voorbeeld van de rol die jouw innerlijke kind nog steeds speelt in je volwassen leven. En het mooie is, het is niet zo ingewikkeld om dit kleine meisje of jongetje de aandacht te geven die hij/zij nodig heeft. Al klinkt het misschien wat vaag, of totaal niet stoer, toch is dit een vorm van kwetsbaarheid waar je heel veel aan zult hebben. 

Ik heb een klein stappenplan gemaakt hoe je contact kan maken met jouw innerlijke kind, hoe je er een gesprekje mee kunt voeren en het kan helpen. 

1. Welke situatie uit het verleden of welke gedachten/ overtuigingen speelt, op dit moment, een grote rol in je leven?

Zoals in het bovenstaande voorbeeld: "Ik mag geen fouten maken, want dan wordt iemand boos op mij".

2. Op welke overtuigingen heeft dit invloed?

Overtuigingen die een rol kunnen spelen zijn:

'Ik kan het toch niet'

'Ik doe het nooit goed'

'Ik ben mislukt'

'Niemand houdt van mij' 

3. Welke emoties maakt dit los?

Geef uiting aan alle emoties die dit oproept... schreeuw, huil, word boos, sla in een kussen, gooi het eruit! Dit kan al zo opluchten.

4. Welke andere gedachten en emoties kom je tegen?

Maak ruimte voor alles wat er op komt. Nieuwe inzichten, bijvoorbeeld: ik huil eigenlijk nooit. Of: wat een onzin om mij zo kwetsbaar op te stellen. 

5. Stel jezelf voor als jong kind in deze situatie

Ga terug naar vroeger, zie jezelf als klein kindje in de situatie of met het gevoel wat je hierboven hebt beschreven. Wat heeft dit kind nodig? Wat wil je tegen hem/haar zeggen? Probeer echt een situatie uit je jeugd op te halen, het helpt om het zo specifiek mogelijk te maken. 

6. Ga een gesprek aan met de jonge 'jij'

Leg uit waarom je innerlijke kind zich zo voelt, vertel wat er is gebeurd. Wat heeft je jonge kind nodig? Liefde, een knuffel, steun, aandacht? Stel je voor dat je dit geeft aan je innerlijke kind. Deed je echt iets fout? Kun je je verplaatsen in de ander? 

Vertel ook dat je graag meer aandacht/ tijd met je innerlijke kind doorbrengt, zodat je het meer kunt beschermen en steunen.